25 i 26 marca po raz czwarty wychodzimy do lasów, puszcz i borów w całej Polsce na obywatelski dzień lasu.

Idziemy pokazać, że tak jak leśny organizm, jesteśmy połączeni z przyrodą i ze sobą nawzajem, niezależnie od gatunku, narodowości, koloru skóry. Granice i mury dzielą, ale przyroda łączy każdą i każdego w jedną sieć.

Idziemy mówić, że lasy tak samo jak my, są częścią sieci życia i że nie zgadzamy się na zrywanie nitek w tej sieci przez krzywdę wyrządzaną ludziom lub przyrodzie.

Idziemy, by zapuścić korzenie i pokazać, że wspólnie mamy moc działania w obronie tego, co dla nas ważne.

Idziemy w poszukiwaniu Matek Drzew - starych fragmentów lasu, drzew-seniorek, które dbają o równowagę całego leśnego organizmu.

Idziemy wymienić się z lasami i sobą nawzajem siłą i motywacją do działań ochronnych, tak jak Matki Drzew przekazują życiodajne substancje swoim podopiecznym w wielkiej podziemnej sieci korzeni i grzybni.

1. Chcemy traktowania z należytą powagą funkcji wodochronnej lasów i innych terenów zielonych.

W dobie zmian klimatu drzewa, a w szczególności drzewostany o charakterze naturalnym, są naszymi nieocenionymi sprzymierzeńcami w magazynowaniu wody, jej transporcie w głąb lądu oraz ochronie obszarów źródliskowych rzek. Niezrównoważona gospodarka leśna, intensywne wycinanie lasów górskich, betonowanie i asfaltowanie powierzchni biologicznie czynnej, tworzenie sztucznych zbiorników retencyjnych w miejsce naturalnej retencji - niszczy funkcję wodochronną lasów, zagajników i skwerów, zagrażając gatunkom, siedliskom oraz całym ekosystemom.

2. Domagamy się ochrony najlepiej zachowanych i najstarszych lasów oraz drzew o wymiarach pomnikowych.

To właśnie starolasy są kręgosłupem, na którym wspiera się cały leśny ekosystem i który chroni nas przed skutkami zmian klimatu. Ich ochrona jest spójna z celami Strategii Bioróżnorodności UE. Jest też działaniem niezbędnym w obliczu kryzysu ekologicznego, którego właśnie doświadczamy.

3. Zależy nam na priorytetowym traktowaniu funkcji społecznej i przyrodniczej w lasach ochronnych i podmiejskich.

Lasy najbliżej nas chronią nas przed suszami i powodziami; oczyszczają powietrze, którym oddychamy; są miejscem wytchnienia i oderwania się od gwaru miasta.

4. Domagamy się wprowadzenia realnej ochrony przyrody w lasach.

Gospodarka leśna nie może być usprawiedliwieniem dla niszczenia miejsc, w których mieszkańcy lasu wychowują młode, pożywiają się i odpoczywają. Oczekujemy ponownego objęcia gospodarki leśnej wymogami ścisłej ochrony gatunkowej.

5. Oczekujemy uznania przez władze miast kluczowej roli, jaką spełnia przyroda w miastach i na terenach zabudowanych
oraz pierwszorzędnego traktowania miejskiej przyrody we wszystkich procesach inwestycyjnych i planistycznych. Żyjemy w czasach, w których każde drzewo i każdy skwer są na wagę złota i nie mogą być traktowane jako nieistotne w porównaniu z planami budowy dróg czy osiedli mieszkaniowych.

6. Jako obywatelki i obywatele chcemy mieć realny udział w podejmowaniu decyzji o lasach i terenach zielonych.

W związku z tym domagamy się zapewnienia możliwości zaskarżania planów urządzenia lasu przed sądami, a także zwiększenia roli konsultacji społecznych w procesie opracowywania tych dokumentów. Oczekujemy także realnego wpływu mieszkanek i mieszkańców na zarządzanie przyrodą w mieście.